Jest to genetycznie dilute (rozcieńczona) forma kota czarnego. Umaszczenie to ma długą tradycję. Jako odmianę barwną zarejestrowano w 1898 roku, a rok później niebieskie persy pokazano na wystawie w Londynie. Mówiono, że to ulubiony kolor królowej Wiktorii i do dziś jest to jedna z najbardziej popularnych odmian kota perskiego. W roku 1901 powstało w Londynie Towarzystwo Miłośników Kotów Perskich Niebieskich, którym patronowała królowa Wiktoria. Była ona także posiadaczką dwóch pięknych niebieskich kocurów.
)
Kolor powinien być równomiernie rozłożony, jednolity bez żadnych rysunków i przebarwień. Uznane są wszystkie odcienie niebieskoszarego. Lusterko nosa i poduszeczki łap niebieskoszare. Pielęgnacja niebieskich kotów nie jest trudna, jednak uzyskanie jednolitej barwy futra przez hodowców jest dość trudne.
Ewa Kozłowska